(koala gibi 24 saat güzel kafayla gezip fazla fazla para üstü veren, koala gibi aramızdan giden, nesli tükenmekte olan; bakkal aziz amca'ya..)

ara sıra ekmek ve sigara almaya gittiğim o amcalar her seferinde eski günleri düşler gibi bakarlardı yüzüme. her seferinde kırgın bakarları elimde duran sikkomarket poşetlerine. herşeyin kapitalist düzene boyun eğdiği zamanlarda yaşamak bize düştü demek isterken, onların son marxlar olarak bana bakışları kaldı aklımda. bir de utana sıkıla veresiye hatırlatmaları.

çocukluğumda bayram sabahları elime zorla sıkıştırdıkları şekerler geldi aklıma yıllar sonra... bir bayram akşamı. bir ekmek, bir sigara alıp çıkmak üzereyken oturduğu yerden ayağa kalkması, noluyoruz lanlarıma karışmışken, elini uzatması. bayramdı bugün. evet bayram. elimi sıkıp bayramımı kutlayan ilk insan olmuştu. yalnız başıma evde geçirdiğim koca 2 bayram gününde, elimi sıkıp bayramımı ilk o kutlamıştı. ve de son. kolonya döküp, şeker bile vermişti. diğer bayrama kadar sakliyacağıma söz verdiğim şekeri. hayatımın en anlamlı şekerini.

çocukluğumda verilen şekerleri ..