toplum içinde yalnız değilken, örneğin bir metroda iken, aniden tek başına kalmanın dayanılmaz rahatsız ediciliğine ne demeli?

sanki hiç tek kalmayacak gibi güler, anirirsin fakat tek kaldığını anladığın anda kafanı kaldırıp etrafına baktığında herkesin sana ''noldu sustun ya..amm!'' dediğini iliklerine kadar hissettin mi? (anırmalarının ölçüsüne göre ''yaaa..aam'' da azalış veya artış gösterebilir. bunu en kısa zamanda X ve Y eksenlerinde grafiksel olarak götüne sokacağım!)

hı hı evet. bunu söyliyecek son kişi belki benimdir lakin; EDEP YAHU!