gayet entelim aslında. yani misal metrobüse biniyorum.. elimde "gizli ajans" var. hatta tam köprüdeyken sol el baş parmağımı kitabın arasına sıkıştırıp denize bakıyorum.. gece gündüz fark etmez. bakıyorum ben sonuçta. o an bana bakan varsa pardon ama aklına sokayim. yani sen de denize baksana arkadaş. nerde var bu manzara? gerçi bazen amerikan filmlerinde böyle köprüden geçiyorlar. bakıyorum onların da var aslında. biz mi kendimizi kandırıyoruz nedir? ama sonuçta avrupadan girip asyada çıkmak var. yok yok bakın işte denize.. sadece kızlar baksın o an bana. güzel olanlar.. ya da en azından "gideri" olanlar baksın!

gayet de kro olabiliyorum ama.. misala(?) yanımda böyle yavşak biri oturursa ve bacaklarını benim hududuma kadar uzatırsa bende hemen kro mode on! açarım bacakları.. kanımın son damlasına kadar kasılırım. o ayaklar benim hududu geçmeyecek! ayaklarıma kan gitmeyecesine kasarım.. o arada sert olmak için ne gerekiyorsa yaparım.. ters mi bakmak gerekiyo? anında!

mevzu çıkarsa n'olacak bilemiyorum.. "kitap oku lavuk" diyorum en temizi.. ama yanında yavşak varken kitap okursan olmuyor işte. sonuçta o bacağını ayırınca sen elinde kitapla götünü de yırtsan o sallamaz. açtıkça açar..

metrobüs çok zor sahi..