1 yıl zor dayanıp, kaçtığım ankara'yı özletebiliyor resmen. elime tesbih alıp istanbul sokaklarına önüme gelen at hırsızına dayılanıp, o da bana gider yapınca polis telsiziyle vurasım geliyor. o güce nasıl tapıyormuşum, nasıl dizginlemişim 26 yıldır anlamadım. hayır polis olsam kesin sümsük bi'şey olurdum ama olsun.. hayalet'mek de güzel.

bu arada bana hep niye elin cebinde diye sorarlar.. adım gibi eminim soramayanlar da aslında hep merak eder. yani ediyorlardır bence.. evet.. tesbih var cebimde ama sosyal baskıdan dolayı çıkarıp gönül rahatlığıyla elimde gezdirdiğim yerlerin sayısı çok az.